Flanderijn liet onderzoeksbureau Markteffect onderzoeken hoe Nederlanders tegen de beroepsgroep aankijken. Van Leeuwens bedrijf heeft twaalf vestigingen en behandelt ongeveer een half miljoen vorderingen per jaar.
Het spreekwoord ‘onbekend maakt onbemind’ gaat in dit geval niet op, blijkt uit de antwoorden van van 1665 respondenten, een representatieve steekproef. Juist mensen die al ervaring hebben met deurwaarders noemen ze onredelijk. Van de overige Nederlanders vermoedt minder dan één op de zes dat er niet met hen te praten valt.
Van Leeuwen vindt dat jammer, al wijst hij erop dat de uitslagen niet per se gaan over zijn organisatie, maar over de beroepsgroep als geheel. “Je wilt iemand graag het gevoel geven dat hij iets is opgeschoten met een gesprek. Dat een deurwaarder niet zijn mening al klaar had van tevoren, zo van: ‘Die zal het er zelf wel naar gemaakt hebben’. Maar blijkbaar voelen veel mensen dat wel zo.”
Vaak praten schuldenaren voor het eerst over hun financiële problemen met de deurwaarder. Dat komt door schaamte. Wrang genoeg is het meestal de deurwaarder die wijst op mogelijkheden voor hulp.
De werkwijze van deurwaarders verschilt sterk, ziet schuldenexpert Nadja Jungmann van Hogeschool Utrecht. “De één is alleen geïnteresseerd in betaling, los van de mogelijkheden. Op congressen en bij schuldhulpverleners gaat het steeds vaker over sociaal incasseren.” Daarbij houdt de deurwaarder wat meer rekening met de situatie van de schuldenaar. Aan een huurstijging bijvoorbeeld, kan een huurder doorgaans weinig doen.
Daarnaast zitten deurwaarders klem in de markt, vervolgt ze. “Via aanbestedingen worden ze zo goedkoop mogelijk binnengehaald. Veel opdrachtgevers willen per se voor een dubbeltje op de eerste rang. Dan heeft een deurwaarder minder mogelijkheden om sociaal en constructief aan de slag te gaan.”
Wetenschappelijke hulp
Ondertussen zoeken deurwaarders de wetenschap op. Jungmann: “Met universiteiten stellen ze bijvoorbeeld verschillende incassobrieven op om te onderzoeken welke toon in de tekst het meeste rendement oplevert voor hun opdrachtgevers.”
De lector wijst op de tegengestelde belangen: iemand die geld komt halen bij iemand die dat niet heeft. “Dan is het niet gek dat schuldenaren zo’n gesprek als onredelijk ervaren. Een derde valt me eigenlijk nog mee.”
En vergeet niet, zegt Jungmann, dat schuldenaren zelf ook niet altijd even redelijk zijn. “Schuldeisers lopen ook tegen mensen aan die maandelijks 700 euro aan boodschappen kwijt zijn maar daarop niet willen bezuinigen. Of die aan de deur zeggen: ‘Ik wil best meewerken, maar moet wel op zomervakantie’.”
Ook Van Leeuwen ziet met zijn decennialange ervaring dat Nederlanders mondiger zijn geworden. “Tien jaar geleden waren de gesprekken ook niet altijd gezellig, maar toen accepteerden mensen vaker dat ze een schuld hadden. Tegenwoordig moeten we vaak nog met hen in discussie over de vraag of het verschuldigde bedrag wel klopt.”
Dit artikel werd geplaatst op 12 oktober geplaatst op de website van Trouw
Naar het overzicht
Terug naar de website
Offerte aanvragen
